Einde van een tijdperk

28-09-2020

25 Jaar geleden stond ik als beginnend puber, op foute sneakers, net de foute kleding, een verwoede poging te doen om cool te zijn, te wachten in een hal op het moment dat ik voor het eerst van mijn leven een dansvloer op zou lopen. Ik was 11 jaar toen ik leerde dansen. Een gebrek aan m'n opvoeding als ik dat niet kon. Tenminste, zo ging dat toen de tijd nog. Stijldansen, een moetje wat uiteindelijk uitgegroeid is tot een passie die stierf toen mijn danspartner stierf.
Mijn ouders hebben voor mijn geboorte gedanst en deden, zo "sportief" als dat ze waren, ook maar weer een cursusje mee. Gelukkig niet in mijn groep want dat had ik natuurlijk niet "cool" gevonden. Beginnend puber was al lastig genoeg.

Ik kan me niet anders heugen als dat ze kibbelend op de dansvloer stonden, vloekend op elkaar, één van beide die dan weer gepikeerd de vloer af liep. Ja, ze zorgde voor de nodige "Goede tijden, slechte tijden", leedvermaak wat altijd gesust werd door een biertje achteraf. Het zijn mooie herinneringen.

Net na de diagnose zijn ze toch weer op les gegaan. Brons, dat zou toch wel moeten lukken? Ze hebben zo lang gedanst, zichzelf opgewerkt naar de topklasse waar ze (behalve de jive) alles vloekend en tierend best aardig weg konden zetten.
Maar het gaat niet meer, de meest simpele passen kan paps niet meer onthouden. De namen van de dansen gooit ie door elkaar en dan hebben we het nog niet eens over de figuren die hij al van jongs af aan zou moeten beheersen. Het is zo sneu om te zien. Geen gekibbel meer omdat ze het niet met elkaar eens zijn, geen gevloek meer omdat ze een discussie hebben over wie van de 2 nou leidt (lijdt ;-) ).
Vandaag was de laatste les en was ik (net als vorige week) mee als back-up om, als het niet ging, voor m'n vader in te vallen. Heerlijk om zelf weer op de vloer te staan maar de reden waarom is gewoon klote. Het is een definitief einde van een tijdperk, een beeld waar ik zo veel fijne herinneringen aan heb. Mams en ik danste de laatste quick-step, "De hoogste tijd, u wordt bedankt voor weer een avond gezelligheid".
Ik weet niet of "gezelligheid" het juiste woord is maar memorabel is het zeker. 

© 2025 Laura. Alle rechten voorbehouden.
Mogelijk gemaakt door Webnode
Maak een gratis website. Deze website werd gemaakt met Webnode. Maak jouw eigen website vandaag nog gratis! Begin