Het eerste bezoek

Met enige zenuwen gingen we, de eerste keer bij paps op bezoek. Een drempel, die we met zijn drietjes over moesten. Zou hij kwaad worden? 

We hebben ons bezoek vooraf goed besproken met de EVV zodat we het voor paps zo makkelijk mogelijk zouden maken. We zouden in zijn kamer gaan zitten en hem rustig uitleggen wat er nou eigenlijk allemaal aan de hand was. 

Aangekomen in zijn huis, we zagen hem zitten voor de tv, in zijn badjas, pyjama, maar wel met nette schoenen, de schat. 
"Hoi pap"! 
"Wat doen jullie hier, jullie zouden me toch op komen halen?"

We hebben hem meegenomen naar zijn kamer en alles rustig uit kunnen leggen. Geen boosheid maar vooral voor hem opluchting. Hij was zo bang dat we hem in de steek hadden gelaten. Arme vent is al die dagen zo bang geweest. Gelukkig hebben we de angst weg kunnen nemen en was hij er prima okay mee dat hij nu in zijn nieuwe huis bleef wonen. Hij vond het wel erg voor mama dat ze nu helemaal alleen was. Ook hierin hebben we hem gerust kunnen stellen. 

Het meest magische moment? De oprechte knuffel tussen mijn ouders. De ruimte, de rust en deze keus heeft weer plaats gemaakt voor liefde. 

En paps? Die gaf toe dat het toch wel heel erg leuk is waar hij nu mag wonen. Compleet verrast dat alle spullen die in zijn kamer staan, ook echt van hem zijn. Ik kan niet vertellen hoe enorm blij we allemaal zijn. 

Al met al, ik kijk uit naar het volgende bezoekje, over 2 weken gaan X en ik er sowieso heen. Ik ben zo benieuwd hoe dat dan gaat!