Het "liegen" is begonnen

Weer zo'n momentje waarvan ik wist dat ie zou komen maar alsnog redelijk overdondert was dat het op dat moment naar voren kwam. 
Vrijdag was ik, vanwege onze thuiskapster (tevens nichtje) bij mijn ouders om mijn Corona kapsel bij te laten werken. Heerlijk! Geen bos stro meer op m'n hoofd.

Nadat onze coupe crisis onderhanden genomen was, werden mijn ouders gebeld op hun vaste lijn. Ene Maaike van een gezondheidsinstelling hier in de buurt, ze had het telefoonnummer van mijn ouders gekregen via 't VU. Ze belde om te vragen of er interesse was in dagbesteding voor paps. Mams begon te glunderen, natuurlijk had ze daar interesse in! Het zou alleen wel anders verpakt moeten worden om uiteindelijk paps zo ver te krijgen daarin mee te laten doen. Dagbesteding is een verboden woord in hun huis. Maaike had daar ervaring mee en vertelde ons hoe ze zoiets zou gaan verpakken. Vrijwilligerswerk, die dementerende het gevoel geven van belangrijk zijn en dan stapje voor stapje de richting op te werken naar het uiteindelijke doel, paps naar dagbesteding. 

Maar toen kwam er een kleine panieksituatie, paps kwam naar beneden en wilde weten wie er aan de telefoon hing. Mams "vluchtte" naar buiten en ik was met stomheid geslagen. Wat zeg je dan op dat moment? Lang leven nichtje/kapster die naast haar kappersvak ook werkt op een afdeling voor dementerende mensen. Ze nam paps vloeiend mee in een ander onderwerp en begeleide hem naar buiten toen mams het gesprek had afgerond zodat zij en ik even snel overleg konden hebben. Dank je wel (ik weet dat je mee leest). Onze redder in nood. 

Woensdag komt Maaike langs, als kennismaking, het vrijwilligerswerk te bespreken maar ook als casemanager en zal ze verdere begeleiding van paps maar ook van ons, op zich nemen. 

Het "liegen" is begonnen, ik moet alleen nog even leren dat dit nuttig "de waarheid verdraaien" gaat zijn.