Kerst

Gezocht: Een "ik ben weer blij" knop. 

Zo totaal tegen mijn principes in heb ik geen zin in kerst dit jaar. Normaal gesproken als de boom een maand het huis uit is dan begint het alweer te kriebelen en zet ik voorzichtig (na cold turkey afgekickt te zijn), de eerste kerstmuziek op. Daarna volgt het eeuwen oude wensenlijstje voor wat er nog in huis moet komen, nieuwe ornamenten, kleden, verlichting etc. Je kan er maar op tijd bij zijn (vind mijn bankrekening ook veel fijner). 
Dit jaar ging niet anders maar sinds september is het gevoel een beetje ingekakt tot nu het vriespunt, zonder Elfstedentocht. Ik snap voor het eerst in mijn leven het idee van "verplicht gezellig doen" en dat vind ik stom! 
Stiekem wil ik vanavond lekker in een trainingsbroek aan de kersttafel zitten maar dat kan ik niet maken dus hangt mijn kerstjurk al klaar en schop ik mezelf de "oh wat zijn we blij" kant op en ga ik mezelf door de kerst heen bluffen. 

Voordat het één en al klaagzang gaat worden. Paps had gisteren een goede dag, helemaal in zijn nopjes (zo blij als een klein kind) met zijn cadeautjes en de gezelligheid. Best handig, ziek zijn zonder dat je het zelf realiseert. Vanavond weer met het gezin en mijn beste vriend aan tafel, het zal vast mee gaan vallen. Tenminste, dat hoop ik. 

Voor nu, zalig kerstfeest.