Risk

Bij vlagen, vooral in de herfst/winter maanden, zijn mijn ouders en ik best wel spelletjes mensen. Risk, Monopoly en Keezen zijn grote favorieten. De eerste 2 speelde we met enige regelmaat omdat je daar geen 4e persoon voor nodig hebt. Aangezien ik chronisch vrijgezel ben is dat best handig. 

Toen ik gisteren verveeld achter de pc van mijn moeder zat, viel me een vernieuwd patroon op. Mams zat te breien en paps zat weer eens sport te kijken. 2 Individuen die hun ding aan het doen waren zonder echt tijd met elkaar te spenderen. Tijd voor actie dus, missie was om ze weer samen aan de eettafel te krijgen en, zoals we eerst altijd deden, een spelletje te spelen. 

Mijn voorstel om te gaan risken werd met enige twijfel omarmd en het spelbord werd naar beneden gehaald. Tijd voor oorlog! 

Bij de start merkte ik al verschil met hoe het vorig jaar er aan toe ging, paps was de spelregels kwijt. Niet noemenswaardig maar wel anders. Er was een bepaald soort onzekerheid te bespeuren. Toen hij de kleuren wilde verdelen merkte ik verandering, hij dacht dat ik met rood speelde, iets wat ik nog nooit van mijn leven heb gedaan. Die honderden keren dat we dit spel speelde, speel ik met "roze", zelfs de speelkaart waarin staat "vernietig paars", is aangepast op vernietig roze. Het plaatsen van zijn legers, de twijfel hoeveel je er minimaal en maximaal op een land neer mocht zetten vond ie ook moeilijk. We hebben hem daarin natuurlijk geholpen, zo blijft het voor iedereen leuk. Ook zijn manier van spelen is anders geworden, passief, afwachtend terwijl hij eerst een hele pittige tegenstander was. 

Ondanks dat mijn ouders volledig ingemaakt zijn, hebben we een fijne avond gehad. Kijken of we dit er voor de komende tijd in kunnen houden. Het was fijn om zo met zijn drietjes ouderwets een spelletje te spelen.