Trots!

We zijn nu 2 weken verder sinds ik de blog schreef dat ik hulp ging zoeken voor mijn lieve moeder. Wat is er al een hoop anders geworden! Naast Mart zijn er  2 mensen vanuit 't Vu die mams ondersteunen waardoor ze met regelmaat haar verhaal kwijt kan en tips kan krijgen die ze nodig heeft. Een super sprong vooruit. Het verschil was gisteren zo merkbaar. Ze was niet geladen, geïrriteerd of iets dergelijks, ze zat gewoon lekker in haar vel, is strijdvaardig, voelt "lichter" en heeft weer zelfvertrouwen. 
Als ik er nu naar terug denk kan ik weer glunderen van trots, mijn lieve maar vooral veerkrachtige mams. 

Voor nu even rustig vaarwater en wat is dat heerlijk. Natuurlijk zullen we vast wel weer in een storm terecht gaan komen maar dat zien we dan wel. Voor kabbelen we rustig door. 
Een korte blog vandaag, een goed teken ;-)