Uit de bocht

Afgelopen zondag bereikte ons gezin het nieuws dat een broer van mijn vader was overleden. Best een zure appel omdat we het geen van alle aan hadden zien komen. Hij heeft de leeftijd van 72 mogen behalen. 
Zondag, na het nieuws, ben ik samen met mister X meteen naar mijn ouders gereden, kijken of we wat konden doen, steun geven, samenzijn. 
Mams was zichtbaar geraakt, logisch natuurlijk. Paps was in de war, realiseerde het zich niet en was meer bezig met het vinden van de stamboom die hij op zijn telefoon had gezet maar niet meer wist waar. Lange leve mister X die dat even heeft opgelost. Toen de gemoederen wat waren bedaard zijn X en ik weer terug naar huis gegaan. Zo gezegd, zo gedaan. 

Dinsdag was het moment van afscheid nemen, geheel volgens de corona maatregelen. Ik heb nog aangeboden om te rijden maar daar wilde paps niks van weten en mams had geen behoefte aan de strijd met hem te voeren dus liet ze het maar weer zo. Ergens snap ik het wel maar ik kan niet ontkennen dat ik het mega onverstandig vond, dat terzijde. 

Vandaag even verslag wezen halen, hoe het was gegaan. Opmerkelijk, om het zo maar te zeggen. Paps heeft een paar uitspraken gedaan die, was het geen afscheid was geweest, geniaal waren en gigantisch om te lachen. Maar ja, hij stond wel bij het lichaam van zijn broer. 
Mams vertelde dat hij aan mijn tante had gevraagd waar ze sliep omdat mijn oom in hun bed was opgebaard. Bij het aanraken van zijn broer vond ie wel dat ie erg koud was, waarop mijn tante vertelde dat de plek waar hij vrijdag heen gaat, een stuk warmer was (heerlijke zwarte humor) en toen ze weggingen heeft paps nog "veel plezier vandaag" gezegd. Oeps, gelukkig is de familie op de hoogte van zijn ziekte maar ik kan me zo goed voorstellen dat het voor een rouwend persoon ook wel even slikken is als iemand dat soort dingen uitkraamt. 

Vrijdag, het moment van de uitvaart. Ik en de rest van mijn generatie mag er niet bijzijn dankzij het stomme virus. Ik hoop van harte dat het mams gaat lukken om paps dusdanig te sturen dat ie niet weer uit de bocht vliegt.