Uitvaart!

Uitvaart met een uitroepteken. Best wel hoog van de toren blazen of niet? Het is misschien ook wel een beetje een rare "titel" om het volgende stukje over te schrijven maar ik ben er wel blij mee, het is een mega grote stap in het creëren van duidelijkheid. 

Al jaren proberen we namelijk al op papier te krijgen wat paps zijn richtlijnen zijn met betrekking tot zijn uitvaart. Al jaren krijgen we te horen "zet mij maar bij het afval" of "wat maakt mij het wat uit, ik ben toch dood". Schoot niet echt op, understatement. Soms probeerde we hem wel eens mee te laten mijmeren maar altijd om op hetzelfde punt uit te komen. Het interesseerde hem niet. 

Alles draaide vroeger al bij mijn vader om timing, dat is nu, met de FTD, alleen nog maar erger geworden. Het is de kunst van het manipuleren, verleiden en soms druk zetten wat ik in rap tempo aan het bijleren ben. Gelukkig voor ons allemaal dat ik dat we redelijk in de vingers heb gekregen, want mijn moeder en zusje willen er eigenlijk nog niet aan. 

Gisteren was het ideale moment met een wat vervelende aanleiding, een neef van mijn moeder ligt in kritieke toestand op de IC. Of ie het gaat halen weten we nog niet maar het gaf mij precies de opening die ik nodig had bij paps om op het thema uitvaart uit te komen. Wel met een dikke vette knipoog en vooral heel erg luchtig zodat ie niet in verzet zou komen, eigenlijk meer als een soort van toneelstukje. Maar, wel een toneelstuk wat Oscar-waardig is geweest. Het is namelijk rond, de uitvaart van mijn vader staat op papier! Weer een stukje van lastige zaken die ik van mijn "moeten we nog regelen/bespreken-lijst" kan afstrepen.