Wat een week

Laten we bij het begin beginnen. X en ik gaan op vakantie, hebben we gewoon maar eventjes besloten. Lekker samen een weekje weg, opladen, elkaar op een andere manier leren kennen, zin in! Best een mijlpaal en een keus die ik helemaal voor mezelf heb gemaakt (yes, ik kan het wel).
Daarna volgde maandag, lieve lezers, per 1 juli ben ik ZZP-er! Nog zo'n mijlpaal. 

Maar goed, aangezien het geen "Lees over Laura haar leven" blog is, het stukje over paps. 

Dinsdag zijn mijn ouders naar de notaris gegaan om het levenstestament te regelen en dat is gelukt. Dit houdt in dat op het moment als mijn vader niet meer in staat is bepaalde beslissingen te nemen, mijn moeder volmacht is om dit soort zaken wel te doen. Ze hebben gekozen voor een gemengd levenstestament, dus de zorg kant en het financiële gedeelte. 
In theorie zou mams nu al de beslissingen kunnen maken maar dat gaan we natuurlijk niet doen maar het is wel fijn te weten dat als paps straks achteruit holt, ze niet afhankelijk zijn van gerechtelijke uitspraken om sommige zaken te regelen. 
https://www.notaris.nl/levenstestament/levenstestament-en-volmacht
Het was natuurlijk wel even spannend, de notaris zou namelijk bepalen of hij (onofficieel, hij is natuurlijk geen arts) mijn vader wilsbekwaam zou vinden, als dit niet het geval was, dan was het hele feest niet doorgegaan. Maar gelukkig was dit niet het geval en kunnen mijn ouders ook weer een streep zetten onder dit onderwerp (waar mams best tegenop aan het hikken was). 

Behalve de notaris zijn er op de achtergrond een aantal zaken geregeld. De politie is bijvoorbeeld ingelicht. Dit houdt in dat er achter paps zijn naam een aantekening staat dat hij FTD heeft zodat, mochten er meldingen komen van het één of ander, meneer of mevrouw agent daar rekening mee kan houden. 
Ook zijn mams en ik gisteren bij één van zijn organisaties geweest waar paps vrijwilligerswerk doet, gewoon eens vragen hoe het gaat en de FTD uitleggen. Een zeer vruchtbaar gesprek met helaas soms wat erkenning qua gedrag wat we al gedacht hadden. Maar goed, dit hoort erbij en er is gelukkig het vertrouwen dat zodra het niet meer gaat, of er zaken veranderen, we weer contact hebben zodat we kunnen ingrijpen en bijsturen. 
Nu wil ik alleen nog een keer naar zijn "vaste supermarkt" om ze daar ook te informeren en dan heb ik denk ik alles qua regelen, wat ik mams uit handen kon nemen, gedaan. 

Ik ben blij dat ik qua dochter positie weer op het juiste pad zit, ik ben ook niet meer zo uitgeblust als ik bij m'n ouders ben geweest. Nu proberen vast te houden en heel bewust zaken voor mezelf te blijven doen. Nu zal die keus maken minder moeilijk zijn. Sinds het goede nieuws vanuit de gemeente ben ik al volle bak bezig met zaken voorbereiden en hoop natuurlijk dat alle energie die ik er nu en later in ga steken, zich in de toekomst uit gaat betalen en ik de uitkering uit kan. En daarnaast natuurlijk die fantastische mister X niet te vergeten, morgen zijn ouders ontmoeten, weer een mijlpaal.