Daar is ie, de blog waar we al die tijd naar toe hebben werkt, live geschreven vanuit de polder, mijn ouderlijk huis waarin een grote speler ontbreekt, paps woont officieel al 2 dagen niet meer thuis.
Het zijn rare dagen, enorm rare dagen. Maandag belde zusje mij met het verrassende bericht dat er (en dit is zo dubbel), iemand op de goede afdeling in ons voorkeurshuis was overleden. Verschrikkelijk voor de achterblijvers natuurlijk, dat maakt het zo dubbel, maar een enorm geluk voor ons. Flinke waterlanders volgde, er was een plek vrij! Er werd...
Waterlanders, emotioneel incontinent, m'n ogen zijn lek, een zee vol gehuild. Dat is een beetje hoe de emotionele staat van zijn is de afgelopen dagen.
Ergens hebben mijn emoties een soort van "klik" gemaakt en is er geen houden meer aan. Voor de buitenwereld is er geen land met mij te bezeilen, het is op, ik kan en...